Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z kotami
Kontakty z dziećmi
Alpejski gończy krótkonożny – wielu osobom, rasa ta niewiele mówi. Niepozorny wygląd również nie pozwala na oczywistą identyfikację tych ciekawych psów. Często mylone z jamnikami, alpejskie gończe krótkonożne zdecydowanie należą do ras niszowych, które swoich miłośników posiadają głównie w gronach związanych z myślistwem. Te niewielkie psy posiadają ogromny hart ducha, doskonałe zdolności łowieckie oraz nietuzinkowy charakter. Warto jest zainteresować się nimi, aby poznać i docenić ich niezwykły potencjał zarówno jako psów pracujących, jak i wiernych towarzyszy życiowych.
Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z kotami
Kontakty z dziećmi
Alpejski gończy krótkonożny należy do grupy VI FCI – psy gończe i posokowce, sekcji 2 – posokowce. Należy do grupy ras psów pracujących. Psy te wykorzystywane są w myślistwie, a pożądane cechy związane z wyglądem oraz charakterem, mają współgrać z ich użytkowością. Przedstawiciel rasy alpejski gończy krótkonożny powinien charakteryzować się krępą, mocną budową o zdecydowanie zaznaczonej proporcji wysokości do długości ciała (2:3). Kufa delikatnie wydłużona, uzębienie pełne, uszy wysoko osadzone, zwisające swobodnie. Nogi krótkie, klatka piersiowa szeroka, ogon delikatnie wygięty. Umaszczenie jelenie bądź czarne podpalane. Alpejski gończy krótkonożny winien charakteryzować się charakterem zrównoważonym, samodzielnym oraz pełnym zainteresowania otoczeniem. Odwaga połączona z czujnością jest ważną kombinacją cech tej rasy. W stosunku do właściciela powinien okazywać szacunek, wobec obcych pewną dozę nieufności. Jako pies myśliwego powinien być szkolony w kierunku posokowca lub gończego aby w pełni wykorzystać swój potencjał.
Ze względu na swoje myśliwskie korzenie, alpejski gończy krotkonożny jest psem silnie czujnym, skupionym oraz zainteresowanym otoczeniem. Przejawia on dużą pasję do pracy, lubi stawiane mu wyzwania. Psy myśliwskie cechuje duża doza niezależności, a więc ważne jest, aby były one odpowiednio wcześnie szkolone. Alpejski gończy krótkonożny to indywidualista, który może próbować odmawiać posłuszeństwa lub wręcz próbować zdominować mało zdecydowanego właściciela. Charakter tej rasy stanowi jej ogromny atut, ale powinien być inteligentnie traktowany przez opiekuna. Alpejskie gończe krótkonożne to wspaniali kandydaci na przyjaciół człowieka, ich wierność i oddanie są bardzo widoczne zarówno w pracy jak i życiu codziennym w domowym zaciszu. Jako psy domowe mogą się dobrze odnaleźć w domu z dziećmi, akceptują ich obecność i wspólne zabawy. W stosunku do innych zwierząt bywają nieufne, należy porozmawiać z hodowcą o tym jak dany pies radzi sobie z socjalizacją z nowymi zwierzakami, jeśli planuje się połączenie go z innymi psami lub kotami w domu. Ze względu na wrodzoną czujność są one zdecydowanie nieufne w stosunku do obcych, zwłaszcza w obrębie ich terenu. Nie wykazują agresji, ale nie są przeważnie skłonne do wylewnych pieszczot na pierwszych spotkaniach i potrzebują dłuższego czasu aby zaakceptować nowe osoby w ich otoczeniu. Cechy te można wykorzystać w sytuacji, w której oczekuje się od psa stróżowania nad domem.
Psy tej rasy należą do długowiecznych i odpornych na zachorowania. Nie występują u nich tendencje do zapadania na konkretne choroby. Jak w przypadku wszystkich psów z długimi, zwisającymi uszami, należy kontrolować je pod kątem ewentualnych infekcji. Dotyczy to zwłaszcza tych psów, które często bywają w wodzie.
Przedstawiciele rasy alpejski gończy krótkonożny nie mają specjalistycznych wymogów dotyczących pielęgnacji. Krótka sierść powinna być wyczesywana w okresie linienia aby zmniejszyć ilość włosów w domu. Psy, które niewystarczająco ścierają pazury powinny mieć je podcinane. Warto jest od czasu do czasy czyścić im uszy, ponieważ przez ich budowę oraz możliwość moczenia w wodzie, bywają one bardziej narażone na infekcje bakteryjne lub grzybicze.
Alpejskie gończe krótkonożne nie mają tendencji do alergii żywieniowych ani nie wymagają specjalistycznej diety. Mogą one żywić się zarówno gotowymi, pełnoporcjowymi karmami suchymi bądź mokrymi lub odpowiednio zbilansowanym jedzeniem gotowanym przez właścicieli. Psy regularnie biorące udział w polowaniach powinny otrzymywać wysokokaloryczne posiłki, ponieważ tracą wiele energii podczas pogoni i poszukiwań.
Wcześnie wprowadzone, odpowiednio prowadzone wychowanie szczeniaka rasy alpejski gończy krótkonożny jest kluczowe dla jego odpowiednich relacji z człowiekiem, w późniejszym etapie życia. Psy te cechują się dużą dozą indywidualizmu, a więc uczenie ich współpracy z właścicielem od najmłodszych lat, wpłynie dobrze na jego posłuszeństwo względem niego. Pies posiadający szacunek do swojego opiekuna, ma szanse na spokojniejsze życie, od tego który próbuje stawać z nim w konkury o dominację. Poza podstawowym wychowaniem, psy tej rasy bardzo dobrze reagują na szkolenie specjalistyczne. Jako psy myśliwskie mogą sprawdzać się zarówno jako posokowce, a więc psy tropiące zwierzynę oraz jako psy gończe, a więc jawnie goniące za zwierzyną, przeważnie w asyście intensywnego ujadania. Ważne jest aby na początku szkolenia zdecydować, w którym kierunku zostanie przyuczony dany pies. Właściciele, którzy zainteresowani są posiadaniem alpejskich gończych krotkonożnych, ale nie planują brania udziału w polowaniach, powinni rozważyć inna formę szkolenia dla swojego psa. Dobrym rozwiązaniem może być intensywny trening aportowania np. Frisbee, łowienie przedmiotów z wody bądź treningi węchowe. Psy tej rasy potrzebują stymulacji zarówno fizycznej jak i psychicznej, aby czuć się spełnione. Pozbawione uwagi oraz wyzwań mogą czuć się znudzone i celem wyładowania emocji przejawiać zachowania destrukcyjne np. w domu.
Rasa ta nie należy do najpopularniejszych w Polsce. Obecnie w kraju znajduje się raptem paręnaście hodowli alpejskich gończych krótkonożnych. Pod uwagę należy wziąć również fakt, iż w wielu hodowlach, hodowcom zależy na oddawaniu psów do rodzin kultywujących myślistwo. Jest to związane z chęcią zachowania u rasy odpowiedniego wzorca hodowlanego za pomocą wdrażania szkolenia myśliwskiego kolejnym pokoleniom psów.
Cena za szczeniaka waha się w granicach 1500-3000zł. Jest ona związana z ilością czasu, pieniędzy oraz wiedzy, którą hodowcy wkładają w odpowiednie krzyżowanie psów oraz opiekę nad nimi. Dużo niższa cena może sugerować pochodzenie psa z tzw. pseudohodowli (hodowli niezarejestrowanej i niezaakceptowanej przez międzynarodową federację kynologiczną), co skutkować może nieodpowiednim wzorcem rasowym psa oraz możliwością jego obciążenia genetycznego różnymi schorzeniami.
Rasa ta wywodzi się z Austrii, z terenów alpejskich. W 1896r pojawiła się pierwsza wzmianka o hodowli tej rasy. FCI uznało alpejskiego gończego krótkonożnego w 1975r.
Ciekawostka – charakterystyczną budowę, alpejski gończy krótkonożny zawdzięcza krzyżówce jamnika z wysokonożnymi psami gończymi. Dzięki niej jest wolniejszy i nadaje się on idealnie do polowań pieszych.
Alpejski gończy krótkonożny to pies myśliwski, który swój pełny potencjał okazuje właśnie podczas poszukiwań lub pogoni za zwierzyną. Będzie to więc kompan idealny dla pasjonatów tego typu aktywności. Nie jest jednak powiedziane, że nie nada się on dla właściciela o odmiennych zainteresowaniach. O ile będzie on miał zapewnioną dużą dawkę aktywności fizycznej oraz psychicznej, powinien czuć się zadowolony. Wymaga on dużej ilości czasu i uwagi od swojego opiekuna. Właściciele, którzy opuszczają dom na wiele godzin, mogą mieć problemy z tym łatwo popadającym w nudę psem. Alpejski gończy krótkonożny zdecydowanie najlepiej będzie się czuć w większym domu z ogrodem, ale jeśli dostarczy mu się wystarczająco dużo ruchu, może odnaleźć się w mieszkaniu. Ze względu na zapotrzebowanie ruchowe nie jest to najlepszy pies dla osób starszych i mało aktywnych. Odnajdzie się w domu z dziećmi, potrafi je zaakceptować. Inne zwierzęta potrafi traktować z pewną dozą wrodzonej nieufności, ale po odpowiednio przeprowadzonej socjalizacji może czuć się raźniej w ich towarzystwie, dzięki czemu łatwiej będzie mu zostawać bez właściciela w domu.
Zalety:
Wady:
Autor
Redakcja RankingKarm.pl